Kompleksowa diagnostyka COVID-19 testami EUROIMMUN

Co to jest koronawirus?

Koronawirusy to wirusy osłonkowe, których genom stanowi jednoniciowe RNA o polarności dodatniej. Ich nazwa związana jest z koroną, którą za sprawą obecności wypustek glikoproteinowych można zaobserwować na powierzchni wirusa w obrazie mikroskopu elektronowego (1). Koronawirusy są jednymi z największych znanych wirusów RNA – zarówno pod względem długości genomu (około 30 000 nukleotydów), jak i rozmiaru wirionu (80–180 nm średnicy) (1).

Nowy koronawirus SARS-CoV-2

Wirus SARS-CoV-2 (Severe Acute Respiratory Syndrome Corona Virus 2) należy do rodziny Coronaviridae oraz rodzaju Betacoronavirus. Do tej grupy należą również wirus SARS-CoV(-1), który wywołał epidemię w latach 2002–2003, oraz wirus MERS-CoV opisany po raz pierwszy w 2012 roku. Nowy koronawirus SARS-CoV-2, SARS-CoV(-1) i MERS-CoV mogą wywoływać infekcje o ciężkim przebiegu, ale większość koronawirusów patogennych dla człowieka wywołuje zakażenia o łagodnym obrazie klinicznym (2).

Białka strukturalne

Około 60% genomu koronawirusów odpowiada za procesy replikacji, pozostałą cześć stanowią geny kodujące białka strukturalne i białka pomocniczne (3).

Nowy szczep SARS-CoV-2, podobnie jak pozostałe koronawirusy, posiada cztery białka strukturalne:
S – glikoproteina powierzchniowa, białko odpowiedzialne za interakcję z receptorem na powierzchni komórek gospodarza,
E – białko osłonkowe, odpowiedzialne m.in. za formowanie wirionów,
M – białko błonowe,
N – białko nukleokapsydu, pełni funkcję ochronną dla cząsteczki RNA oraz aktywnie uczestniczy w modyfikacji procesów komórkowych i w replikacji wirusa (1) (3).

Białko S oraz N to białka o właściwościach immunogennych. Białko S wiąże się z konwertazą angiotensyny 2 (ACE2 – Angiotensin-Converting Enzyme 2), która jest receptorem błonowym, umożliwiającym przenikanie genomu wirusa do komórek gospodarza (3) (4).

Wirusy zoonotyczne

Koronawirusy MERS i SARS są wirusami zoonotycznymi, infekującymi zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Uznaje się, że naturalnym rezerwuarem i gospodarzem tych wirusów są nietoperze. Do zakażenia człowieka niezbędny jest gospodarz pośredni dla wirusa, którym jest inny ssak. W przypadku wirusów SARS i MERS dochodziło więc do przełamania bariery międzygatunkowej pomiędzy nietoperzem a innym ssakiem, a następnie zakażenie mogło być przeniesione na ludzi. W przypadku SARS-CoV(-1) rolę gospodarza pośredniego odegrał m.in. spożywany w Chinach łaskun palmowy. Żywicielem pośrednim w łańcuchu transmisji zakażenia wirusem MERS były natomiast wielbłądy. Przenoszenie wirusa MERS w linii człowiek–człowiek jest możliwe, jednak wymaga długotrwałego, bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną (1) (3).

Zakażenia nowym koronawirusem

W grudniu 2019 roku odnotowano pierwsze zachorowania, będące skutkiem zakażenia nowym koronawirusem SARS-CoV-2. W styczniu 2020 roku zachorowania odnotowywano już na całym obszarze Chin kontynentalnych, a za epicentrum choroby uznano miasto Wuhan w prowincji Hubei. W lutym 2020 roku choroba wywołana przez SARS-CoV-2 została nazwana przez WHO COVID-19 (Coronavirus disease 2019) (4).

Stan pandemii

Nowy koronawirus SARS-CoV-2 jest wysoce zakaźny, w krótkim czasie dotarł do najbardziej odległych zakątków świata. 11 marca 2020 roku, dwa miesiące od wybuchu epidemii w Chinach, WHO ogłosiła stan pandemii.
Obecnie nie jest znane źródło pochodzenia wirusa SARS-CoV-2. Dostępne dane sugerują jednak, że ma on pochodzenie odzwierzęce. Podobnie jak w przypadku SARS-CoV(-1), naturalnym rezerwuarem dla nowego koronawirusa są najprawdopodobniej nietoperze (4) (5).

Bibliografia
1. Pyrć K. Ludzkie koronawirusy. Postępy Nauk Medycznych. 2015, 28(4B).
2. Chen Y. i wsp.Emerging coronaviruses: Genome structure, replication, and pathogenesis. J Med Virol. 2020, 92, strony 418–423.
3. Pancer K. Pandemiczne koronawirusy człowieka – charakterystyka oraz porównanie wybranych właściwości HCoV-SARS i HCoV-MERS. Post. Mikrobiol. 2018, 57(1), strony 22–32.
4. Zhou P. i wsp.A pneumonia outbreak associated with a new coronavirus of probable bat origin. Nature. [Online] 2020. https://doi.org/10.1038/s41586-020-2012-7.
5. WHO World Health Organization. Eastern Mediterranean Regional Office (EMRO), MERS situation update. [Online] 01 2020. [Zacytowano: 02 04 2020.] http://www.emro.who.int/pandemic-epidemic-diseases/mers-cov/mers-situation-update-january-2020.html.

Autor: mgr inż. Anna Mościszko

antyneuronalne.pl boreliozaonline.pl autoprzeciwciala.info kalpro.pl